Περί βλακών και βλακείας.....ο λόγος.[1]

Βρήκα στο διαδίκτυο σε ένα περιοδικό,μία απάντηση που έδοσε κάποιος σε σχετική ερώτηση περι βλακών και βλακείας.Και την βρήκα ενδιαφέρουσα,επίκαιρη και κάπως αγγίζουσα προσωπικές μου περιπέτειες και εμπειρίες από στέλεχος της εν λόγω συνομοταξίας.
Σας την παραθέτω αυτούσια. Πάσα ομοιότης με πρόσωπα και καταστάσεις δεν είναι...εντελώς συμπτωματική.

Ο βλάκας. 

Τι θα γίνει επιτέλους με τον βλάκα???Είναι παντού. Και το θέμα δεν είναι ότι είναι παντού. Το θέμα είναι ότι δεν ξέρεις πώς να τον αντιμετωπίσεις. Γιατί ένα βλάκα όσο και να του εξηγήσεις κάτι δεν μπορεί να το καταλάβει, γιατί αν το καταλάβαινε δεν θα ήταν βλάκας, θα ήταν κανονικός άνθρωπος.Και να πέσεις και συ στο επίπεδό του, πάλι δεν θα μπορέσεις να τον αντιμετωπίσεις, γιατί θα σε νικήσει λόγω εμπειρίας. Και συ θα νιώσεις μπροστά του μεγαλύτερος βλάκας από αυτόν.Και έτσι ο βλάκας παραμένει ανέγγιχτος,ανίκητος και άφθαρτος.

Ο σκέτος βλάκας ή πανύβλακας στην παρέα,στην οικογένεια,στο γραφείο, οπουδήποτε  είναι ανεκτός και πολλάκις συμπαθέστατος........

Το πιο τρομακτικό όμως είναι ο άλλος. Ο συνδυασμός βλάκα με κακία.Ένας δηλαδή κακός βλάκας.Γάγκραινα....

Ο κακός βλάκας έχει απωθημένα.Είναι τίγκα στα ψυχολογικά προβλήματα,στις εμπάθειες και στα κόμπλεξ.Μάλιστα αν βρεί ευκαιρία μπορεί να σου δημιουργήσει πολύ μεγάλο πρόβλημα.

Πρέπει να το πάρεις απόφαση. Δεν αντιμετωπίζεται. Μόνο την ηρεμία σου θα χαλάς κάθε φορά που θα έρχεται στον δρόμο σου. Αν συνεχίσεις να ασχολείσαι μαζί του και να στεναχωριέσαι θα καταλήξεις και εσύ σαν αυτόν..........Ενας βλάκας και μισός.Μπορεί και κακός....

Ο βλάκας δεν θα μείνει ποτέ μόνος του.Πάντα θα υπάρχει ένα αξιοσέβαστο νούμερο ανθρώπων στο δικό του επίπεδο αντίληψης, που θα τον ανέχονται ή και θα τον υποστηρίζουν.Είναι η λεγόμενη …..βλακική αλληλεγγύη.Το ανέφερε ο Χαριτόπουλος στο βιβλίο του «Αν το καταφύγιο του ανθρώπου είναι η κοινωνία, του βλάκα είναι η ομάδα, η συσπείρωση με άλλους βλάκες».
Τώρα με το ιντερνετ είναι η καλύτερή του,γιατί είναι ανεξέλεγκτος.Αν είναι δε και αργόσχολος…σε τελείωσε.
Οι λέξεις αυτοκριτική,όρια σωφροσύνη και ταπείνωση είναι ανύπαρκτες στο λεξικό του.Το χειρότερο όμως όλων είναι ότι πάσχει από ένα είδος ανίατου αυτισμού.Είναι αδύνατον να συλλάβει την έννοια του χιούμορ, της παρομοίωσης, του παραδείγματος,της αξιοπρέπειας,της διάκρισης κ.ο.κ.
Στο άθλημα δε της υποκρισίας.....είναι πρωταθλητής.Και άριστος κλάψας............
Για τον εκρηκτικό συνδυασμό βλάκας+κακός ο Μπρεχτ μας δίνει την απάντηση:
 «Άραγε η βλακεία οδηγεί στην κακία ή η κακία οδηγεί στην βλακεία; Ούτε το ένα ούτε το άλλο. Και τα δυο δεν είναι παρά συμπτώματα. Η βαθύτερη αιτία είναι η δυσανεξία απέναντι σε ένα απύθμενο εσωτερικό κενό. Ο βλαξ το υποψιάζεται, αλλά καθώς αδυνατεί να το παραδεχτεί, το απωθεί. Το παραγεμίζει είτε σωματικά - λαιμαργία- είτε στρεφόμενος προς τον εξωτερικό κόσμο: με κακία. Προσπαθώντας να επιβάλλει την εξουσία του, ελπίζει να ξεχάσει την εσωτερική του κενότητα».