Το Λιμένι είναι πολυφωτογραφημένο
και αποτελεί μια διαχρονική card postal της μανιάτικης γης και αυτό δεν είναι διόλου άδικο. Η
αρχιτεκτονική λιτότητα και οικονομία αυτού του οικισμού, που έχει αξιοποιήσει
στο maximum τις
ιδιότητες της πέτρας, είναι κάτι το εντυπωσιακό.
Βέβαια η γαλήνη που εκπέμπει σήμερα
αυτό το μέρος δε έχει καμιά σχέση με αυτό που επικρατούσε πριν δυο τρεις αιώνες
και βάλε.Και αυτό γιατί ο παραθαλάσσιος οικισμός του
Λιμενίου στον κόλπο του Οιτύλου αποτέλεσε για πολλά χρόνια μια από τις πιο
διάσημες πειρατικές εστίες της Μεσογείου.Το Λιμένι είναι ένα από τα
χαρακτηριστικότερα παραδείγματα οικισμού που ερωτοτροπεί με τη θάλασσα. Είναι
όλα πάνω στο κύμα.
Στην έξοδο τού
οικισμού πρός Νέο Οίτυλο είναι μία ερειπωμένη εκκλησία που οι ντόπιοι ονομάζουν "Παναγίας η Βρετή ή Ευρέτρια".Πρόκειται γιά εκκλησία καθολικό Μοναστηριού του 18ου αιώνα.Η δε ονομασία είναι γνωστή και σε άλλες Εκκλησίες της Ελλάδος συνήθως εικόνων της Παναγία πού ανευρίσκοντο.
Και αυτή η ερειπωμένη εκκλησία είναι πολυφωτογραφημένη και μάλιστα βρήκαμε και ξένη ιστοσελίδα πού έχει και κοστολόγιο.....
Σε άλλες συνήθως τοπικές ιστοσελίδες φωτογραφίζεται με ηλιοβασίλεμα,με τον ήλιο ανάμεσα στο καμπαναριό και πολλών ειδών ωραίες....πόζες.Ομως και δυστυχώς η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική.Και εξηγούμαι παρακάτω.......
Την εν λόγω εκκλησία την θυμάμαι από μαθητής.Οταν ακόμα φαίνονταν οι αγιογραφίες εσωτερικά στην οροφή και σε διάφορα άλλα σημεία της. Και πάντα μού έκανε εντύπωση γιατί κανένας δεν ενδιαφερόταν να την προστατεύσει στοιχειωδώς με μία απλή στέγη.
Σήμερα η εικόνα της είναι τραγική και σού προκαλεί θλίψη και αγανάκτηση.Η μοίρα όλων των κτισμάτων είναι μάλλον μη αναστρέψιμη και δεν έχουν ακόμα πέσει επειδή οι παλιές πέτρινες καμάρες είναι το πλέον ανθεκτικό είδος κτισίματος.
Το δίπλα στην εκκλησία κτίριο του Μοναστηριού,με χορταριασμένους και ετοιμόροπους όλους τους τοίχους του,στέκει γέρικο και τσακισμένο από την αδιαφορία όλων μας,απέναντι στα νέα πέτρινα τουριστικά κτίρια πού χτίζουν Αλβανοί και κατακλύζουν την ήσυχη περιοχή,μέχρι κάνα βροχερό βράδυ με γδούπο να σωριασθεί αποκαμωμένο και τις πέτρες του να τις βρέχουν τα κύματα.
Δεν ξέρω ποιός είναι αρμόδιος.Υπέυθυνοι είμαστε όμως όλοι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου