Περιηγήθηκα χτές όλη μέρα στην τραχεία γή της Μάνης. Και τα χωριά τού Μαλευρίου [Καρβελά, Πάνιτσα, Κονάκια κλπ] αλλά και σχεδόν όλα τα χωριά της προσηλιακής Μάνης. Επανήλθαν στην μνήμη μου παιδικές αναμνήσεις και εικόνες και γέμισα παρά την κούραση και την ζέστη με μιά γλυκιά ψυχική θαλπωρή.
Μάλιστα όταν συνάντησα καί κάποιους ανθρώπους παλιούς πού είχαν γνωρίσει τον πατέρα μου και μία από τις αδελφές μου σε πολύ παλιά χρόνια εκεί στην Πυλάλα καί έμαθα άγνωστα σε μένα πράγματα, έγινε συναρπαστική η περιήγηση.
Θα παρουσιάσω τμηματικά μερικά μικρά οδοιπορικά. Η Μάνη παρά την ερήμωσή της παραμένει πανέρμορφη, ανεξιχνίαστη και περιμένει να επανέλθουν τα παιδιά της γιά ανάπτυξη και γιά νέο ξεκίνημα, μακριά από τα κακά τού παρελθόντος,τόσο τα θανατικά όσο και της φτώχειας. Και θα γράψω κάτι με πλήρη επίγνωση των γραφομένων. Η Μάνη δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από την τόσο πολύ διαφημισμένη Σαντορίνη πού επισκέφθηκα πριν λίγες μέρες και έγραψα και εδώ μερικά. Μάλιστα πιστεύω ότι έχει πολύ περισσότερες ομορφιές και δυνατότητες. Και είμαι σίγουρος ότι κάποια μέρα θα της αποδοθεί αυτό πού τής αξίζει.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου