Χάρυ.... Ο κεραμιδόγατος της Καρέας.

Στο σπίτι μας στην Καρέα ο Γιάννης μεγάλωσε ένα γατάκι από το Λιμένι.
Αυτό έγινε σιγά-σιγά κοτζάμ γάταρος....
Εγώ τον φώναζα Μώρτη.Για να θυμάμαι έναν που είχαμε στα παιδικά μου χρόνια.
Που ήταν και μουλουχισμένος και παχύς σαν αρνί.

Από όταν έφυγε ο Γιάννης τον χάσαμε τον γάτο.Ολο τον χειμώνα κανείς δεν τον είδε.
Προχθές που πήγαμε Καρέα γιά συγίρισμα και διακοπές,τσουπ ο γάτος.Μαζί και με το ταίρι του,μία γατούλα μαύρη. Σφριγηλός,καθαρός,φαγωμένος,λεβέντης. Αρα κάπου έχει ...σπιτωθεί και περνάει καλά.

Βέβαια όταν μας είδε έκανε χαρές. Και τις γνωστές μαλαγανιές.
Ολο χάδια θέλει.
Τα κοριτσάκια του αναδεξιμιού μου του Τάκη που παραθερίζουν αυτές τις μέρες,τον έχουν τρελάνει στις αγκαλιές.

Και αυτός η καλύτερή του. Τεμπλαρισμένος απολαμβάνει.
Μάλιστα τον φωνάζουν και Χάρυ. Η αλήθεια είναι πώς πρόκειται γιά έναν .... λεβεντόγατο.

Εβγαλα πολλές φωτογραφίες του.
Και με μάς.
Ομως ας δούμε μόνο τον ίδιο στην ατομική ...φωτογράφηση.
Ακούστε και ένα παλιό....... γατοτράγουδο.
Με επαναστατικό περιεχόμενο.......