Σοφία Λώρεν:Μία υπέροχη γυναίκα τραγουδα....

 

What a story! What a myth! What a woman! Σαν τη Σοφία Βιλάνι Τσικολόνε, καμία άλλη. Η ιστορία της, μελόδραμα. Η μυθολογία της, θεάς του Ολύμπου. Η ομορφιά της ανάσταινε νεκρούς. Γι’ αυτό και τη φώναζαν Σοφία Λάζαρο!

Λάζαρε, δεύρο έξω! Και ο «Λάζαρος» έβγαινε. Και εκσφενδονιζόταν. Και το πλήθος ηδονιζόταν. Τι να λέμε τώρα. Ρωτήστε όποιον τυχαίο Υδραίο εκείνου του καλοκαιριού του 1957 και θα σας διηγηθεί αλλοπαρμένος τότε που η ρακένδυτη μαρίδα του νησιού ξεροστάλιαζε στο λιμάνι της Υδρας: Θεούλη μου, τι κόμματος ήταν αυτός! Η Σοφία, μόλις στα 23. Να παριστάνει το άγριο, φτωχό χωριατοκόριτσο που βουτάει για να βγάλει σφουγγάρια από τον βυθό. Και μόλις αναδυόταν σαν την Αφροδίτη, εκατομμύρια σταγόνες νερού να στήνουν πάνω της τρελό χορό. Σαν βεντούζες κολλημένες πάνω της. Κολλημένες στο ελάχιστο, μικροσκοπικό κενό. Ανάμεσα στα θηριώδη, ατίθασα και επιθετικά μπαλκόνια της και σ’ εκείνο το τσίτινο βρεγμένο πουκάμισό της. Α, ρε τις ρημάδες τις σταγόνες. Τις μισώ. Γιατί αυτές κι όχι εγώ;

Η θερμοκρασία να καλπάζει σε επίπεδα Σαχάρας. «Βρε τι κακό που πάθαμε μ’ αυτό το πουταναριό», σχολίαζαν ψιθυριστά οι νοικοκυρές την ώρα που καθάριζαν, αδιάφορες τάχα μου, τις αυλές. Πού να τολμήσουν να διαμαρτυρηθούν. Το «πουταναριό» έφερε Χόλιγουντ στο χωριό. Το «πουταναριό» έφερε λεφτά. Εφερε συνεργείο κινηματογραφικό. Εφερε ταινία, «Το παιδί και το δελφίνι». Ενα δελφίνι που θα φέρει τουρισμό. Το «πουταναριό» έφερε τον Αλαν Λαντ, διάσημο ζεν πρεμιέ στο χωριό.Ο Αλαν Λαντ, είκοσι και ένα χρόνια μεγαλύτερος από τη Σοφία. Μπροστά της μικροσκοπικός. Τόσος δα. Γιατί εκείνη, 1,74 χωρίς τακούνια. Εκείνος, μετά βίας 1,68. Τι να κάνει ο σκηνοθέτης. «Α!» είπε, «εύρηκα! Στις μεταξύ σας σκηνές θα τον βάλω πάνω σε σκαμνί. Να δείχνει μισό κεφάλι ψηλότερος από τη Σοφία». Και τον έβαλε. Και ο Αμερικανός το δέχτηκε. Αν μπορούσε ας έκανε κι αλλιώς! Γιατί η Ιταλίδα Goddess, μεγάλη σε όλα. Μεγάλο στόμα. Μεγάλα μάτια. Μεγάλες βλεφαρίδες. Μεγάλα σαρκώδη χείλη. Μεγάλα, χυμώδη, όρθια στήθη. Μεγάλα χυτά πόδια. Μεγάλο ύψος. Η απόλυτη φαντασίωση των αρσενικών. Αν η Μόνικα Μπελούτσι είναι η γυναίκα των ονείρων μας, η Σοφία ήταν το άπιαστο θηλυκό των πιο κρυφών φαντασιώσεων όλων των αντρών. Και όταν λέω όλων, εννοώ όλων.
Βάλτε κάτω τα ονόματα. Ιλιγγος. Αριθμητικός και ονοματολογικός. Μετά τον Αλαν Λαντ ακολουθούν ο Κάρι Γκραντ, ο οποίος μάλιστα, αιχμάλωτος από τη θεϊκή ομορφιά της και το εκρηκτικό μεσογειακό ταμπεραμέντο της, γονυπετής της κάνει πρόταση γάμου, κι έπειτα οι ωραιότεροι και μεγαλύτεροι σταρ του Χόλιγουντ. Ομως εκείνη δεν υπέκυψε ποτέ σε κανένα αρσενικό, όσο γοητευτικό κι αν ήταν. Ο λόγος ακούει στο όνομα Κάρλο Πόντι. Μικροσκοπικός σε ύψος κι αυτός. Μικροσκοπικός, ευτραφής και ολίγον φαλακρός. Ασε που της έριχνε και 21 χρονάκια παρακαλώ. Από μακριά έμοιαζαν όπως εγώ με τον μακαρίτη τον πατέρα μου. Ο χοντρουλός κοστουμαρισμένος μπαμπάς συνοδεύει την πανύψηλη θυγατέρα του στον χορό. Ελα όμως που ήταν λογοδοσμένη σ’ αυτόν. Ελα που από την πρώτη μέρα του έμεινε πιστή και άσπιλη σαν κατάλευκη περιστέρα. Ελα που τον παντρεύτηκε δύο φορές. Και έλα που μέχρι τον θάνατό του τον λάτρεψε όπως η Ιουλιέτα τον Ρωμαίο!

 Μέσα στην απελπισία τους, ο Ρωμαίος παντρεύεται τη χυμώδη Ιουλιέτα στο Μεξικό. Λάθος. Τα πρωτοσέλιδα του ιταλικού Τύπου με πηχυαίους τίτλους να διασύρουν τη σχέση ανακράζοντας «δίγαμος ο Πόντι». Το Βατικανό ρίχνει στα σκυλιά ένα από τα πιο αγνά και ανιδιοτελή αισθήματα στην ιστορία του Σινεμά. Η Σοφία αντιδρά. Για να προφυλάξει τον Ρωμαίο της αποφασίζει και τον πείθει να πάρουν διαζύγιο. Τυπικά. Αφού η ιταλική καθολική κοινωνία αρέσκεται στην υποκρισία, ας υποκριθούμε κι εμείς. Η γενικευμένη κατακραυγή και η πολεμική συνθήκη τούς φέρνουν ακόμα πιο κοντά. Το σίριαλ διαρκεί πέντε ολόκληρα χρόνια. Τελικά η νόμιμη σινιόρα Πόντι σηκώνει τα χέρια ψηλά και υπογράφει το διαζύγιο. Το Βατικανό συναινεί. Ελα! Για δύο λόγους: ο πρώτος, η επιμονή του παράνομου ζευγαριού. Ο δεύτερος, τα μπόλικα λεφτά ως αποζημίωση προς την κυρά. Ετσι από το 1966 που ξαναπαντρεύτηκαν με παπά και στέφανα δεν χώρισαν ποτέ. Παρά μόνο το 2007. Οταν ο θάνατος τής τον πήρε μακριά. Τέτοια αφοσίωση μόνο σε ρομάντζα παλιά. Από τότε, αλλά και από πριν, η Σοφία αφιερώνει άφθονο χρόνο στα δυο της παιδιά. Τον Κάρλο junior και τον Εντοάρντο.
Γιατί, λέει, «το show business είναι αυτό που κάνω και όχι αυτό που είμαι». Γιατί ακόμα «το sex appeal είναι κατά 50% αυτό που πραγματικά έχεις και κατά 50% αυτό που οι θεατές νομίζουν ότι έχεις». Και γιατί τέλος «η αχόρταγη απληστία του ανθρώπου είναι η μεγαλύτερη κατάρα και η χειρότερη ανοησία». Σοφία, τα πάντα εν σοφία εποίησας!
Ακούστε και το φανταστικό τραγούδι του Τόνη Μαρούδα με την θεά Σοφία......