Γιά τον φίλο Θόδωρο Βασιλείου.-Ενας χρόνος πέρασε.....

Πέρασε κιόλας ένας χρόνος από πέρσι τέτοια μέρα πού ο φίλος μου Θόδωρος μάς άφησε χρόνους. Πέθανε νέος. Νικήθηκε από μία ύπουλη ασθένεια πού τον τυράννησε αρκετά τα τελευταία χρόνια. Και πού τού είχε στερήσει κάτι πολύτιμο γιά εμάς τούς ψαλτάδες. Την δυνατότητα να μπορεί να ψάλλει. Και αυτό γιά τον Θόδωρο ήταν διπλός καϋμός. Γιατί το ψάλσιμο (είτε ερμηνεύοντας είτε συγγράφοντας) ήταν πηγή ύδατος ζωής γι αυτόν.
Με τον Θόδωρο μας συνέδεαν πολλά.Ψαλτικά και προσωπικά. Γνωριστήκαμε εκεί κάτω στον Πειραιά. Εγώ τότες γύρω στο 1972 έμενα στην Αγία Σοφία και αυτός λίγο πιό πέρα πρός Νίκαια στού Δηλαβέρη.Γνωριστήκαμε σε ένα πανηγύρι στο ναό τού Προφήτη Ηλία Καστέλας μέσω τών κοινών φίλων Τίμου Σακελαρίου και Κώστα Φιλιπαίου πού έψελναν τότε εκεί. Από τότε και γιά πολλά χρόνια συμπορευτήκαμε ψαλτικά σχεδόν σε όλα. Μαζί τελειώσαμε τα ωδεία. Μαζί ξεκινήσαμε αυτός δεξιός και εγώ αριστερός στην Παναγία Βλαχέρνα Αμφιάλης.Κάθε ψαλτικό βιβλίο πού αγοράζαμε το μοιραζόμασταν. Ο Θόδωρος είχε αμέτρητα χειρόγραφα. Και έγραφε και ωραία με τον παλαιό τρόπο γραφής.Συναγωνιζόμασταν στις κασσέτες. Εγώ ως λάτρης του Στανίτσα εκείνος ως λάτρης τού Ταλιαδώρου. Αλλά είχε και άλλα πολλά.Πιστεύω ότι δεν υπάρχει τίποτα ψαλτικό πού να μην το είχε. Το αρχείο του είναι ένα από τα πλέον πλήρη. Και εύχομαι κάποια μέρα να αξιοποιηθεί.
Μετά τα στρατιωτικά μας και την επαγγελματική αποκατάσταση, συμπορευόμασταν πάντα σε κάθε ψαλτική δραστηριότητα. Δεν νοείτω πανήγυρη τού ναού μας χωρίς την αμφίπλευρη παρουσία και οι αναμνήσεις από τα επακολουθούντα "ψαλτοτσιμπούσια με ψαλτοτράγουδα" είναι ατελείωτες. Ψάλλαμε μαζί και σε πολλές πανηγύρεις ναών στην επαρχία. Θυμάμαι πανήγυρη σε χωριό τής Αχαϊας με χοροστατούντα τον αείμνηστο Μητροπολίτη Νικόδημο Βαληνδρά πού ο εσπερινός κράτησε τέσσερις ώρες. Μαζί πορευτήκαμε στην καλύτερη δεκαετία τής χορωδίας των Μαϊστόρων αφού είμασταν από τα ιδρυτικά της μέλη.

Είναι αμέτρητες οι αναμνήσεις από συναυλίες σε όλη της Ελλάδα και στο εξωτερικό. Πήγαμε με την δική του χορωδία στο Ισραήλ γιά το "Μιλένιουμ" την πρωτοχρονιά τού 2000 με θάλασσα 11 μποφώρ!!! και ψάλλαμε στην Βηθλεέμ. Πάντα σε ατομικά γεγονότα εκάστου π.χ γάμοι, βαπτίσια παιδιών κλπ ο ένας έψαλλε γιά τον άλλο. Αλλά και στις κηδείες των πατεράδων μας,αυτός έψαλλε στού δικού μου και εγώ στού δικού του.

Ο Θόδωρος ήταν πολύ μελετηρός και επίμονος γιά μόρφωση πάνω στην μουσική. Ηξερε πάρα πολλά και είχε επεκτείνει την έρευνά του πέραν της ψαλτικής.Ψαλτικά ήταν ένας ερμηνευτής πού έψαλλε με ψυχή,ποτέ πρόχειρα και διέθετε μία γλυκύτατη γεμάτη φωνή.Επίσης τραγουδο΄πυσε γλυκύτατα και παραδοσιακά και ρεμπέτικα.Ξέρω ότι έχει καταγράψει όλα τα μέλη τού ενιαυτού με το πενάκι του.Επίσης είχε πολύ ασχοληθεί και με τον Πέτρο τον Πελοποννήσιο. Μού είχε εκφράσει την επιθυμία και έχοντας δεί το όλον έργον στον ΟΦΕΛΠ, να αρχίσουμε να δημοσιεύουμε κάποιες μελέτες και έρευνές του σχετικές με τον Πέτρο. Δυστυχώς η ασθένειά του δεν μάς το επέτρεψε.
Από το 1981 περίπου καταπιαστήκαμε μαζί και με το ρεμπέτικο. Εγώ σταμάτησα την ενασχόληση με το είδος. Ομως ο Θόδωρος το έψαξε πολύ και έδοσε πολλές συναυλίες με την χορωδία του και γιά το ρεμπέτικο.Θυμάμαι πάντα πού έλεγε "Τάκη ένας είναι συνθέτης...ο Μάρκος".
Θα μπορούσα να γράψω κατεβατά ολόκληρα από ενθυμήσεις μου με τον φίλο μου τον Θόδωρο. Ομως καλύτερα να εξειδικεύσω τις σπουδαιότερες και να τις αναρτήσω εν καιρώ.
Σήμερα ένα χρόνο μετά το θάνατό του επέλεξα να αναρτήσω δύο ηχητικά.
Το πρώτο αφορά μία επιλογή από ύμνους Χριστουγέννων πού ψάλλαμε ως χορωδία των Μαϊστόρων υπό την χοραρχία τού καθηγητού κ.Γρηγόρη Στάθη και μετέδοσε το 1987 η ΕΡΤ.Επέλεξα την απαγγελία πού έκανε ο Θόδωρος στο "Σήμερον γεννάται εκ Παρθένου" και το εξαποστειλάριο των Χριστουγέννων πού ψάλλω εγώ και κανοναρχεί αυτός. 
Το δεύτερο αφορά τα σε πλ.Α όχι ευρέως γνωστά Λειτουργικά τού Μιχαλάκη Χ'θανασίου τα οποία ήταν γνωστά στούς ΚωνΠολίτες ψάλτες ως "Των μνημοσύνων", τα οποία είχε επεξεργασθεί ο Θόδωρος και μάλιστα έχω και μία ηχητική ερμηνεία τους από τον ίδιο και τον κοινό μας φίλο Βασίλη Γιοβάνογλου. Εδώ τα αναρτώ σε δική μου ερμηνεία όπως τα έψαλλα προχθές Κυριακή 1/11/15 στον Μητροπολιτικό Ναό Σπάρτης ως μνημόσυνό του.
Φίλε Θόδωρε αιωνία σου η μνήμη.