Μυστράς 2016 - Δ' Χαιρετισμοί - Μία χρονιά ακόμα.

Αξιώθηκα και φέτος, με ευλογία βέβαια τού Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. Ευσταθίου, να ψάλλω στον ιστορικό Μητροπολιτικό Ναό τού Αγίου Δημητρίου μέσα στο περίφημο κάστρο του Δεσποτάτου τού Μυστρά.

Εκεί που κάθε χρόνο κατ' έθος παλαιόν,ψάλλονται οι Δ' Χαιρετισμοί.
Αναμφίβολα η εμπειρία αυτή,όσες φορές και να την ζήσεις,πάντα σε καθηλώνει. Βλέπετε είναι μέρη γεμάτα με ενέργεια με ιστορία αλλά και με πολύ πόνο.

Βλέπεις το οικόσημο των Παλαιολόγων κάτω στο έδαφος τής Εκκλησίας, πάνω στο οποίο στάθηκε και ορκίσθηκε ο Κ.Παλαιολόγος. Βλέπεις τις αγιογραφίες,τις καμάρες τούς κίονες και τόσα άλλα πολλά.

Βλέπεις ακριβώς απέξω από τον Ναό το σημείο όπου σφαγίασαν Τούρκοι καϊμακάμηδες,ως αρνί,τον λειτουργούντα εκείνη την ώρα Μητροπολίτη Λακεδαιμονίας Ανανία.

Ξεκινήσαμε ...εν χορώ όπως κάθε χρόνο φίλοι, οι περισσότεροι μέλη και τού ΟΦΕΛΠ και τού Μουσικού Συνδέσμου Λακωνίας "Πέτρος ο Πελοποννήσιος". Θέλω να τους αναφέρω έναν-έναν ως ευχαριστήριο γιά την βοήθεία τους. Αρχίζω με τον φίλο Πρωτοψάλτη του Μητροπολιτικού Ι.Ναού Γυθείου Κυριάκο Δερδελάκο. Τον αδελφό μου Ηλία Τζανάκο πού βοήθησε αρκετά και θυμήθηκε τα παλαιά.

Τούς αδελφούς Δασκάλους Μητράκους Ευάγγελο και Γιάννη. Τον αναγνώστη και τελοιόφοιτο διπλώματος Βυζ.Μουσικής Ραφαήλ Τσάλτα ψηλό σαν λελέκι... Τον φίλο από την Χίο αλλά μετοικήσαντα στην Σπάρτη Σταμάτη Στακιά. Τον Καθηγητή και καταγόμενο από τον Μυστρά Κώστα Βαχαβιώλο. Και τον φίλο Σταύρο Τουπλή πού είχε και το βάρος της μεταφοράς όλων μας. Θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρω έναν φίλο Λάκωνα άνθρωπο τού πολιτισμού πού βοηθά παντοιοτρόπως στα πολιτιστικά και όχι μόνο την περιοχή μέσω τού μπλογκ του Lakonistas Πάνο Παπαδολιά. Που επιβαρύνθηκε και με τα φωτογραφικά.

Η προσέλευση κόσμου με πούλμαν από όλη την Ελλάδα κάθε χρόνο αυξάνει. Και μπορεί να δημιουργούνται προβλήματα συνωστισμού,αλλά είναι ελπιδοφόρο το ότι υπάρχει έντονο ενδιαφέρον.

Στο καθαρά τελετουργικό χοροστάτησε ο Σεβ/τος Μητροπολίτης Πατρών κ.Χρυσόστομος, προσκεκλημένος τού επιχωρίου Μητροπολίτου μας.

Και τα ψαλτικά απλά και σύντομα μέσα σε κλίμα απλής ψαλμώδησης γιά ευρεία συμμετοχή του κόσμου σε αυτά κάτι που επετεύχθη.

Και φέτος θα τελειώσω το οδοιπορικό με τα γνωστά διαχρονικά αρνητικά. Δυστυχώς διαπιστώνεις περπατώντας τα καλντερίμια είτε πηγαίνοντας μέρα,είτε αποχωρώντας νύκτα,ότι αυτό το ανυπέρβλητο ιστορικό Δεσποτάτο θα μπορούσε να σφύζει από ζωή.

Να μένουν μέσα στα ερειπωμένα πλέον και σχεδόν ετοιμόρροπα σπίτια άνθρωποι. Να αναπτυχθεί η περιοχή και να  μένουν πολλά από τα παιδιά της στον τόπο αυτό. Η βλάστηση πλέον όσο και όμορφη να είναι, κατατρώει και σκεπάζει τα πάντα. Παλαιά αρχοντικά, παλιά καλντερίμια, καμάρες κατώϊα.
Ας τελειώσω προτάσσοντας ελπίδα.Τι άλλο άλλωστε θα μπορούσα να προτάξω. Και θα το παλέψουμε με όποιο-έστω ελάχιστο- βάρος γνώμης διαθέτουμε.

Αντε και τού χρόνου με το καλό να ξαναγράψω.Και με τις ευλογίες τών σεβαστών Μητροπολιτών μας.