Είναι πολλά και πολλών ειδών τα ακούσματα που μού αρέσουν. Απο κάθε είδος μουσικής. Χωρίς περιορισμούς και όρια. Είναι όμως πολύ λίγα τα ακούσματα πού κυριολεκτικά με καθηλώνουν, όπως π.χ η ηχητική εισαγωγή κατά τις τελετές των Δερβίσηδων, το γνήσιο με βιολί ή τσαμπούνα Ικαριώτικο όταν το ακούς αργά την νύχτα, η σονάτα "υπό το σεληνόφως" τού Μπετόβεν και ένα από τα ηχητικά πού ακούγονται κατά τις τελετές γιά τα Αναστενάρια πού γίνονται αυτές τις μέρες το γνωστό με την ονομασία "Ο Κωνσταντίνος ο μικρός,ο μικροΚωνσταντίνος".
Περί των Αναστενάρηδων και τών εν γένει τελετών με την πασίγνωστη ονομασία "Αναστενάρια",έχουν γραφεί εκατοντάδες μελέτες, έρευνες και έχουν γίνει αναρίθμητα ρεπορταζ από ραδιόφωνα τηλεοράσεις και εφημερίδες. Οπότε όποιος θέλει μπορεί να βρεί τα πάντα στο διαδίκτυο και να ενημερωθεί πλήρως.
Εγώ δεν θέλω ούτε και με ενδιαφέρει να ασχοληθώ περί τής καταγωγής των και τών ενστάσεων πού έχουν διατυπωθεί από Θρησκευτικής πλευράς. Την παρούσα ανάρτηση την κάνω καθαρά γιά το μουσικό θέμα πού προανέφερα -ίσως το κυριώτερο- πού ακούγεται κατά την διεξαγωγή τους. Αυτό το μονότονα αλλά όχι άτονα εναλλασσόμενο ίδιο άκουσμα από Θρακιώτικη λύρα και νταούλι, σε έναν καταιγιστικό 8σημο μετ' εξαιρέσεων ρυθμό με ένα παράξενο απόκοσμο ήχο, κάθε φορά που το ακούω όχι από τίς σε στούντιο από τραγουδιστές και συλλόγους εκδοθείσες ηχογραφήσεις αλλά από τούς εκεί ντόπιους μουσικούς και τραγουδιστές, με καθηλώνει κυριολεκτικά.
Εφτιαξα ένα μουσικό βιντεάκι με ήχο από παλαιά Αναστενάρια από την περιοχή τής Δράμας, όπου προέχει ο δυνατός κτύπος από το νταούλι και ο ήχος τής λύρας και όχι οι στίχοι -που τούς παραθέτω βέβαια- οι οποίοι διαφέρουν από περιοχή σε περιοχή. Ηχοι Ελλήνων,ήχοι Ρωμηών,ήχοι αθάνατοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου