Στην Νέα Ερυθραία, περίπου στο 22 χιλιόμετρο της εθνικής οδού πρός Λαμία απέναντι από τα κάποτε πασίγνωστα 120 καταστήματα επίπλων, υπήρχε μία τεράστια έκταση πού ήταν γεμάτη πεύκα και μερικά σπίτια. Εκεί μέσα στο δάσος υπήρχε ένα κτίριο ισόγειο αγνώστου "ηλικίας" και αρχικής χρήσης, μάλλον αυθαίρετο, πού είχε μετατραπεί σε κέντρο διασκέδασης ουσιαστικά μπουζουκάδικο και ονομαζόταν "Le Plaisir". Ανάλογα με την εποχή έπαιρνε και άλλη όψη με προσθήκες συρόμενες οροφές κλπ κλπ.
Την δεκαετία του '90 έγινε πασίγνωστο όχι μόνο στα βόρεια προάστια αλλά σε όλη την Αθήνα.Περάσανε πολλοί τραγουδιστές από εκεί πριν γίνουν φίρμες.Κάθε εποχή το σχήμα άλλαζε.Πάντα όμως διατηρούσε καλό ήχο, καλές υπηρεσίες και οι επιλεγόμενοι μουσικοί ήταν σωστοί και μερακλήδες. Το κέφι και η διασκέδαση ήταν σχεδόν πάντα εξασφαλισμένα και είχε και πολλές εκπλήξεις με τούρτες από γενέθλια, από προβολείς πού φώτιζαν λικνιζόμενες και άλλα πολλά. Αντιγράφω από το Αθηνόραμα:
<<Φτάνεις στο «ξέφωτο» και παρκάρεις όπου θέλεις - καλό! Η διαφορετική είσοδος σε προϊδεάζει ότι έγινε ανακαίνιση. Πράγματι, το πάλκο πέρασε απέναντι και έγινε πίστα, δηλαδή σηκώνει και χορό. Πάντα ψηλοτάβανο, με μια αίσθηση «σπηλιάς» (άλλωστε τα καλοκαίρια ανοίγουν τα πλαϊνά και φαίνονται τα μεγάλα δέντρα που περιβάλλουν την αίθουσα ), άφθονος ελεύθερος χώρος, όχι στριμωγμένα τραπέζια και στη μια μεριά μια μεγάλη μπάρα σε ατμόσφαιρα νησιού: όλα δημιουργούν ένα κλίμα εξοχής και άνεσης. Ακόμα και το γεγονός ότι οι τουαλέτες είναι ισόγειες παίζει το ρόλο του.Το «Plaisir» έχει γράψει ιστορία στα '90s, υπάρχει το know how του κεφιού: το ποικίλο πρόγραμμα που κάνει κύκλους από όλη την ιστορία του λαϊκού, που αλλάζει ταχύτητες και διαθέσεις, που σε κρατάει σε εγρήγορση.Το πρόγραμμα αρχίζει αργούτσικα -δεν είναι για ερασιτέχνες εξοδούχους- και μέχρι πολύ αργά συνεχίζουν να έρχονται παρέες. Το «Plaisir» εξακολουθεί να κρατάει τον κλασικό χαρακτήρα ενός hot place. Είναι στέκι και οι πελάτες νιώθουν άρχοντες. Το πάλκο τραγουδά γι' αυτούς και όχι για κάποιο image.>>
Οσοι περάσαμε από εκεί, είτε μοναχικοί γιά ένα ποτό, είτε σε γλέντια συλλόγων και ομίλων, είτε οικογενειακά, περάσαμε καλά.
Το γνωστό άσμα με την ατάκα "ρίξτο Ηλία" τού πάει γάντι νομίζω......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου