Το Σχολείο της Καρέας.

Αναρτώ μερικές φωτογραφίες που τράβηξα προ ολίγων ημερών,από το κτίριο όπου στεγάστηκε το τελευταίο Δημοτικό Σχολείο της Καρέας. Το σχολείο της Καρέας διατηρήθηκε μέχρι αρχές της δεκαετίας του 1970,όπου έκλεισε οριστικά αφού δεν υπήρχε πλέον ικανός αριθμός μαθητών.
Το κτίριο ήταν κρατικό,μέχρις ότου περιήλθε με τον Καποδίστρια ή τον Καλλικράτη (τέλος πάντων με κάποιον απ΄τούς δύο...) στον Δήμο Οιτύλου και τώρα Ανατολικής Μάνης.Το κτίριο είναι διώροφο,με καμάρα και κατώϊ.Στο ισόγειο στην καμάρα παλαιά, ήταν τα γραφεία της Κοινότητας. Τώρα που δεν υπάρχει κοινότητα,εκεί πάμε και ψηφίζουμε όποτε γίνονται εκλογές και επίσης εκεί το καλοκαίρι κάνει τις συνεδριάσεις του ο πολιτιστικός σύλλογος του χωριού.

Ως προς τις σχολικές αναμνήσεις βέβαια,μπορώ και εγώ όπως όλοι γιά τα πρώτα σχολικά τους βήματα,να γράψω σελίδες.Εζησα (τώρα αντιλαμβάνομαι ότι παραμεγάλωσα) ακόμη και συσίτιο κάθε πρωϊ.Ενα καζάνι με βραστό νερό και γάλα σκόνη,εκεί που είχαμε του κόσμου τις γίδες και τις προβάτες,καθώς και κίτρινο τυρί γκούντα Ολλανδίας που ήταν σε κάτι στρογγυλά τσίγγινα βαρελάκια,εκεί που είχαμε τα γνήσια τυριά σε τουλούμια.Θυμάμαι πάντως ότι μάς άρεσαν πιό πολύ τα Ευρωπαϊκά προϊόντα του συσιτίου......

Ομως το θέμα μου δεν αφορά αναμνήσεις.Γράφω μήπως βοηθήσω και εγώ και σώσουμε το κτίριο.
Δείτε από τις φωτογραφίες σε τι άθλια κατάσταση έχει περιέλθει.Πόρτα και παράθυρα δεν υπάρχουν πλέον.Πάνω στην στέγη έχουν αφεθεί κάποια υπόλοιπα κεραμιδιών και μπαζών.Οι δε σκάλες ετοιμόροπες χορταριασμένες θλιβερές.

 Θα μου πείτε πώς ρημάζουν κρατικά κτίρια με αξία,το σχολείο της Καρέας θα κοιτάξουν?? Ισως. Ομως ας το παλέψουμε όλοι όσοι αγαπάμε την Καρέα. Πρέπει να βρεθούμε το καλοκαίρι ή ακόμα και διαδικτυακά και να σκεφθούμε πώς να κινηθούμε μήπως και γίνει κάτι.

 Και εν ανάγκη ας εξετάσουμε και το ενδεχόμενο να κάνουμε έναν έρανο όλοι μεταξύ μας γιά να γίνουν μερικές απαραίτητες εργασίες προφύλαξης.
Θα είναι κρίμα σε λίγο καιρό να βλέπουμε ένα ακόμα χάλασμα.