'Εχω αναλάβει εδώ και περίπου δύο χρόνια την ευθύνη να παραδίδω κάθε βδομάδα μία εκπομπή διάρκειας μιάς ώρας με επίκαιρους ψαλτικούς ύμνους, γιά τον ραδιοφωνικό σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως Μονεμβασίας και Σπάρτης. Η εν λόγω εκπομπή μεταδίδεται κάθε Παρασκευή τόσο από την ραδιοφωνική συχνότητα όσο και από το ιντερνετ.
Ολο αυτό λοιπόν το διάστημα γιά να φτιάχνω τις εκπομπές,αναζητώ ψαλτικούς ύμνους αρχικά από το δικό μου ψαλτικό αρχείο αλλά και από το διαδίκτυο,αφού οι ανάγκες κάλυψης είναι πολλές και δεν θέλω να επαναλαμβάνονται τα ίδια και τα ίδια.
Από αυτή την δίχρονη εμπειρία μου θα ήθελα να γράψω δύο δεδομένα που έχω αποκομίσει.
Το ένα είναι η δυσκολία στην "κατασκευή" μιάς εκπομπής τέτοιου είδους.Ισως σε μερικούς να φαντάζει εύκολο. Ομως απαιτεί προσεκτική αναζήτηση στην επιλογή των ύμνων,αλλά και μελέτη γιά τό πώς θα παρουσιασθούν αυτοί οι ύμνοι.Γιατί το λάθος τόσο στα λεπτά Θεολογικά θέματα,όσο και στα μουσικά είναι εύκολο να γίνει.Και εκτίθεσαι.
Το δεύτερο είναι η ποιότητα (ακουστική και ερμηνευτική) των ύμνων.Και εδώ έχει σχέση ο τίτλος του παρόντος θέματος.Κατ' αρχήν στο διαδίκτυο οι ψαλτικές ηχογραφήσεις είναι πλέον ένα πέλαγος. Χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί την μάνα.Εχουν αναρτηθεί ηχογραφήσεις κάθε είδους,κάθε ψάλτου και χορωδίας,κάθε σχολής και κάθε ψαλτόλυσας.Οταν από όλο αυτό το πέλαγος των αναρτήσεων θελήσεις να επιλέξεις μερικούς ύμνους που στοιχειωδώς πληρούν κάποιες προϋποθέσεις γιά να ενσωματωθούν σε εκπομπή,απελπίζεσαι.Και αυτό επειδή αφ' ενός οι παλαιές ηχογραφήσεις είναι ποιοτικά οι περισσότερες άθλιες ηχητικά.Οι δε νεώτερες που έχουν πολύ καλύτερη ηχητική ποιότητα,δεν εχουν οι περισσότερες καμία ερμηνευτική αξία.Ο ένας έχει αναρτήσει ακόμη και το "αμήν" από ηχογραφήσεις του και τα ψάλλει όλα με ένα γλυκανάλατο ψευτοθεούσικο ύφος που κραυγάζει από μακριά κρυάδα και υποκρισία.Ο άλλος σε παραπέμπει σε μερακλαντάν εμφανίσεις σκυλάδικου με εκκωφαντική ένταση.Ο άλλος έχει σαν χαλί έναν ισοκράτη τόσο δυνατά που δεν καταλαβαίνεις καμία λέξη.Ο άλλος ανεβάζει κάθε μέρα χάλια ηχογραφήσεις του γιατί δεν έχει τι άλλο να κάνει.Ο άλλος με κάμερα του αϊ-φον τραβά τον εαυτό του από κοντά με στύλ "είμαι φίρμα" και γενικά η όλη υπόθεση μάλλον σε ιλαροτραγωδία οδηγήθηκε.
Ωφέλιμες και συνάμα αξιοπρεπείς ερμηνείες συναντάς πολύ λίγες.Είναι π.χ οι ανωτάτου επιπέδου ηχογραφήσεις του Ι.Β.Μουσικολογίας με την ευθύνη του καθηγητού κ.Στάθη,είναι οι πολύ καλές και ωφέλιμες ηχογραφήσεις του Πρωτοψάλτου κ.Παϊκόπουλου και είναι και μερικά κανάλια ψαλτών με καλές ηχητικά και ερμηνευτικά ηχογράφήσεις,όπως π.χ του φίλου Δανιήλ Καραμπάση.Ασφαλώς και οι ηχογραφήσεις του Πέτρου από τον ΟΦΕΛΠ, απεδείχθησαν πολύτιμες γιατί και ηχητικά στέκουν πολύ καλά,αλλά και ερμηνευτικά είναι ωφέλιμες.
Και κάτι περί των ηχογραφήσεων γενικώς.Σήμερα οι περισσότεροι έχουμε στο αρχείο μας εκατοντάδες "γκιγκα" ψαλτικά,αλλά μάλλον κανείς τίποτα δεν ακούει.Παλαιά στην εποχή της μπομπίνας και της κασέτας,οι ηχογραφήσεις ήταν πολύ λίγες.Ομως τις άκουγες και τις ξανα-άκουγες πολλές φορές.Θυμάμαι ο εσπερινός του αιώνα,όπως τον απεκάλεσαν,όπου έψαλλαν Στανίτσας-Ταλιαδώρος την 20-11-1968,κυκλοφορούσε σε κασέτες από χέρι σε χέρι και δεινοπαθούσες να βρείς ένα αντίγραφο.Ομως αυτό το αντίγραφο το έλιωνες από τη χρήση.Και κάτι μάθαινες. Ο πληθωρισμός ηχογραφήσεων,ακολούθησε τον πληθωρισμό εκδόσεων.Και όπως λένε οι οικονομολόγοι ο πληθωρισμός τσακίζει την υγιή οικονομία. Θα με ρωτήσετε υπάρχει φώς??? Κατηγορηματικά δεν μπορώ να απαντήσω. Πιστεύω ότι μάλλον η υπόθεση ψαλτική οδεύει προς το τέλος της, τουλάχιστον όπως την ξέραμε.
Υ.Γ-Από όλα τα παραπάνω δεν ...εξαιρώ βέβαια και τον εαυτό μου. Οφείλω όμως να ομολογήσω ότι προσπάθησα οι περισσότερες δικές μου ηχογραφήσεις που έχουν αναρτηθεί εδώ και 3-4 χρόνια, να αφορούν μέλη του Πέτρου, να μην είναι προς επίδειξη και να φαίνεται το μουσικό κείμενο γιά όποιον ενδιαφέρεται.
Αυτά...... και Καλή Σαρακοστή......
Ολο αυτό λοιπόν το διάστημα γιά να φτιάχνω τις εκπομπές,αναζητώ ψαλτικούς ύμνους αρχικά από το δικό μου ψαλτικό αρχείο αλλά και από το διαδίκτυο,αφού οι ανάγκες κάλυψης είναι πολλές και δεν θέλω να επαναλαμβάνονται τα ίδια και τα ίδια.
Από αυτή την δίχρονη εμπειρία μου θα ήθελα να γράψω δύο δεδομένα που έχω αποκομίσει.
Το ένα είναι η δυσκολία στην "κατασκευή" μιάς εκπομπής τέτοιου είδους.Ισως σε μερικούς να φαντάζει εύκολο. Ομως απαιτεί προσεκτική αναζήτηση στην επιλογή των ύμνων,αλλά και μελέτη γιά τό πώς θα παρουσιασθούν αυτοί οι ύμνοι.Γιατί το λάθος τόσο στα λεπτά Θεολογικά θέματα,όσο και στα μουσικά είναι εύκολο να γίνει.Και εκτίθεσαι.
Το δεύτερο είναι η ποιότητα (ακουστική και ερμηνευτική) των ύμνων.Και εδώ έχει σχέση ο τίτλος του παρόντος θέματος.Κατ' αρχήν στο διαδίκτυο οι ψαλτικές ηχογραφήσεις είναι πλέον ένα πέλαγος. Χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί την μάνα.Εχουν αναρτηθεί ηχογραφήσεις κάθε είδους,κάθε ψάλτου και χορωδίας,κάθε σχολής και κάθε ψαλτόλυσας.Οταν από όλο αυτό το πέλαγος των αναρτήσεων θελήσεις να επιλέξεις μερικούς ύμνους που στοιχειωδώς πληρούν κάποιες προϋποθέσεις γιά να ενσωματωθούν σε εκπομπή,απελπίζεσαι.Και αυτό επειδή αφ' ενός οι παλαιές ηχογραφήσεις είναι ποιοτικά οι περισσότερες άθλιες ηχητικά.Οι δε νεώτερες που έχουν πολύ καλύτερη ηχητική ποιότητα,δεν εχουν οι περισσότερες καμία ερμηνευτική αξία.Ο ένας έχει αναρτήσει ακόμη και το "αμήν" από ηχογραφήσεις του και τα ψάλλει όλα με ένα γλυκανάλατο ψευτοθεούσικο ύφος που κραυγάζει από μακριά κρυάδα και υποκρισία.Ο άλλος σε παραπέμπει σε μερακλαντάν εμφανίσεις σκυλάδικου με εκκωφαντική ένταση.Ο άλλος έχει σαν χαλί έναν ισοκράτη τόσο δυνατά που δεν καταλαβαίνεις καμία λέξη.Ο άλλος ανεβάζει κάθε μέρα χάλια ηχογραφήσεις του γιατί δεν έχει τι άλλο να κάνει.Ο άλλος με κάμερα του αϊ-φον τραβά τον εαυτό του από κοντά με στύλ "είμαι φίρμα" και γενικά η όλη υπόθεση μάλλον σε ιλαροτραγωδία οδηγήθηκε.
Ωφέλιμες και συνάμα αξιοπρεπείς ερμηνείες συναντάς πολύ λίγες.Είναι π.χ οι ανωτάτου επιπέδου ηχογραφήσεις του Ι.Β.Μουσικολογίας με την ευθύνη του καθηγητού κ.Στάθη,είναι οι πολύ καλές και ωφέλιμες ηχογραφήσεις του Πρωτοψάλτου κ.Παϊκόπουλου και είναι και μερικά κανάλια ψαλτών με καλές ηχητικά και ερμηνευτικά ηχογράφήσεις,όπως π.χ του φίλου Δανιήλ Καραμπάση.Ασφαλώς και οι ηχογραφήσεις του Πέτρου από τον ΟΦΕΛΠ, απεδείχθησαν πολύτιμες γιατί και ηχητικά στέκουν πολύ καλά,αλλά και ερμηνευτικά είναι ωφέλιμες.
Και κάτι περί των ηχογραφήσεων γενικώς.Σήμερα οι περισσότεροι έχουμε στο αρχείο μας εκατοντάδες "γκιγκα" ψαλτικά,αλλά μάλλον κανείς τίποτα δεν ακούει.Παλαιά στην εποχή της μπομπίνας και της κασέτας,οι ηχογραφήσεις ήταν πολύ λίγες.Ομως τις άκουγες και τις ξανα-άκουγες πολλές φορές.Θυμάμαι ο εσπερινός του αιώνα,όπως τον απεκάλεσαν,όπου έψαλλαν Στανίτσας-Ταλιαδώρος την 20-11-1968,κυκλοφορούσε σε κασέτες από χέρι σε χέρι και δεινοπαθούσες να βρείς ένα αντίγραφο.Ομως αυτό το αντίγραφο το έλιωνες από τη χρήση.Και κάτι μάθαινες. Ο πληθωρισμός ηχογραφήσεων,ακολούθησε τον πληθωρισμό εκδόσεων.Και όπως λένε οι οικονομολόγοι ο πληθωρισμός τσακίζει την υγιή οικονομία. Θα με ρωτήσετε υπάρχει φώς??? Κατηγορηματικά δεν μπορώ να απαντήσω. Πιστεύω ότι μάλλον η υπόθεση ψαλτική οδεύει προς το τέλος της, τουλάχιστον όπως την ξέραμε.
Υ.Γ-Από όλα τα παραπάνω δεν ...εξαιρώ βέβαια και τον εαυτό μου. Οφείλω όμως να ομολογήσω ότι προσπάθησα οι περισσότερες δικές μου ηχογραφήσεις που έχουν αναρτηθεί εδώ και 3-4 χρόνια, να αφορούν μέλη του Πέτρου, να μην είναι προς επίδειξη και να φαίνεται το μουσικό κείμενο γιά όποιον ενδιαφέρεται.
Αυτά...... και Καλή Σαρακοστή......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου