Στην Αγιά Σοφιά κορυφή Μονεμβασιάς. Αξέχαστη εμπειρία.

Η Μονεμβασιά με τον βράχο της είναι ένας πανέμορφος τόπος.Και κάθε φορά πού πηγαίνω, νοιώθω σαν νά την βλέπω πρώτη φορά. Είχα γράψει παλαιότερα ΕΔΩ  γι αυτήν αναφερόμενος τότε και σε μία ιδιαίτερη οδοιπορική εμπειρία πού είχα. Σήμερα θέλω να καταγράψω μία νέα υπέροχη σημερινή εμπειρία.Που συνδυάστηκε και το εκδρομικό και το Ψαλτικό στοιχείο.

Στην κορυφή τού βράχου, στην άνω πόλη όπως την χαρακτηρίζουν οι ντόπιοι, που δεν διαμένει πλέον κανείς και όλα τα κτίσματα είναι σχεδόν ερείπια, υπάρχει ένας περίφημος ναός, αφιερωμένος στην τού Θεού Σοφία,όπως η Αγιά Σοφιά η μεγάλη εκκλησία της ΚωνΠολης.

Μάλιστα έχει και πολλές ομοιότητες με την μεγάλη εκκλησία. Είναι κτίσμα τού 12 αιώνος με πολλές προσθήκες και μεταγενέστερες επεμβάσεις και έχει χρησιμοποιηθεί και ως καθολικός ναός και ως τζαμί. Ανάλογα με το καθεστώς τού κάστρου.

Εδώ και περίπου πέντε χρόνια ο ναός δεν λειτουργιόταν επειδή γινόντουσαν κάποιες απαραίτητες εργασίες συντήρησης από την Εφορεία Βυζ. αρχαιοτήτων. Αυτές οι εργασίες τελείωσαν και ξαναδόθηκε ο ναός γιά την χρήση πού κτίσθηκε και είναι προορισμένος.

Πήγαμε λοιπόν με τον φίλο Λαμπαδάριο τού Μητροπολιτικού ναού και μαθητή μου Ευάγγελο Θεοδώρου από βραδίς στην Μονεμβασιά και το πρωί πρίν ακόμα χαράξει, ξεκινήσαμε από την κάτω πόλη γιά την επάνω.

Εχει κόντρα ανηφόρα με πολλά σκαλιά και η ζέστη με την θαλασσινή υγρασία δυσκολεύουν την πεζοπορία.Ομως η θέα από ψηλά όσο ανηφορίζεις και η ανατολή σε αποζημιώνουν με το παραπάνω.

Μαζί μας ανέβαιναν και πολλοί άλλοι καθώς και ο εφημέριος τής Μονεμβασιάς φίλτατος π. Κων/νος, ένας ιερέας πού δίνει όλο του το είναι γιά την ενορία του και τους ενορίτες του.Με δικές του πρωτοβουλίες και ιδέες έχουν γίνει μεγάλα έργα σε ιερούς ναούς σε όλη την περιοχή του και συνεχώς πασχίζει γιά την ενορία του.Γι αυτό και είναι ιδιαίτερα αγαπητός από όλους.

Η άνω πόλη είναι μία εντελώς αυτόνομη περιοχή. Και μετά την κεντρική είσοδο διασχίζεις τούνελ με καμάρες γιά να βγείς στο ξέφωτο.Εχει εκεί πάνω παρά τον αέρα και την ξηρασία βλάστηση. Προχωρώντας αντικρύζεις τον πανέμορφο επιβλητικό όγκο της Αγιάς Σοφιάς.Και απο εκεί πάνω η θέα με όλη την θάλασσα μπροστά σου είναι καθηλωτική.

Λειτούργησε ο π.Κων-νος και άλλοι δύο ιερείς. Ψάλλαμε απλά ησυχαστικά και φυσικά χωρίς μικρόφωνα.Η εκκλησία ώσπου να τελειώσει η Θεία Λειτουργία κατακλύσθηκε από κόσμο και προσκυνητές και πολλούς τουρίστες. Από ότι μάθαμε Λειτουργία θα τελείται σε αυτόν τον υπέροχο ναό μερικές φορές τον χρόνο.

Στην επιστροφή, κατηφορίζοντας αντικρύζεις όλη την καστροπολιτεία με τις τόσες εκκλησιές της και επιβλητικότερο τον ιστορικό ναό τού Ελκομένου Χριστού,να είναι όλη καλοδιατηρημένη και ζωντανή. Οπως θάπρεπε να είναι και το άλλο ιστορικό κάστρο ο Μυστράς πού δυστυχώς κατήντησε νεκρή περιοχή και κάστρο φαντασμάτων. Είναι κάποιες εμπειρίες πού παραμένουν ανεξίτηλες στη μνήμη μας.
Παραθέτω μερικές φωτό και ένα μικρό ηχητικό της αρτοκλασίας.