Μνημόσυνο Μοναχών ιστορικής Ι.Μ Στουδίου.

Σαν σήμερα ΚΘ' Αυγούστου, μνήμη της αποτομής της κεφαλής του Τιμίου Προδρόμου, πανηγύριζε η περίφημη και ιστορική Μονή Στουδίου της Βυζαντινής Κων/πολης. Μάλιστα είχε ως πολύτιμο κειμήλιο την κάρα του Προδρόμου ως την εποχή της άλωσης της Πόλης από τους Φράγκους. Κάτω από την Μονή πρός την θάλασσα του Μαρμαρά υπήρχε και Αγίασμα του Προδρόμου μέχρι τα τελευταία χρόνια, ακριβώς έξωθι της πύλης του ροδίων, αλλά χάθηκε με την επιχωμάτωση γιά την κατασκευή της μεγάλης παραλιακής λεωφόρου. Χαρακτηριστικό είναι το ότι η στάση που είναι επί της λεωφόρου λέγεται στα Τουρκικά Narli Kapi δλδ πύλη του Ροδιού.

Πάρα πολλές φορές έχω αναφερθεί στην Ιστορική Ιερά Μονή Στουδίου. Επίσης πολλές φορές έχω επισυνάψει και φωτογραφίες των ερειπίων της. Ο λόγος βέβαια είναι επειδή διαμένω ακριβώς δίπλα και κάθε μέρα είτε από το σπίτι, είτε όταν περνώ απέξω, αντικρύζω τα ερείπιά της και πάντα αναλογίζομαι πως θα ήταν στα χρόνια της ακμής της. Μάλιστα πολλές φορές μου έρχεται στην σκέψη η επιθυμία να μπορούσα νοερά να μεταφερθώ και να παρακολουθήσω μία Λειτουργία από τις επαναλαμβανόμενες όλο το 24ωρο γιά αιώνες από τους περίφημους "Ακοίμητους Μοναχούς". Πώς θα ήταν κατά το τυπικό ή το τελετουργικό ή το ηχητικό μέρος των ατελείωτων χρονικά ακολουθιών.

Η Μονή Στουδίου είναι ίσως η πλέον ιστορική αλλά και με καίρια σημασία Μονή τόσο γιά την λειτουργική εξέλιξη, γιά το τυπικό, γιά την υμνογραφία της Εκκλησίας αλλά και και γιά πολλά άλλα. Επίσης είναι ίσως η πλέον αγιότοκος Μονή από όλες της Ορθοδοξίας.  Στο διαδίκτυο υπάρχουν αμέτρητες δημοσιεύσεις ειδημόνων Ελλήνων και ξένων που λεπτομερώς έχουν γράψει γιά την εν λόγω ιστορική Μονή. Παραθέτω μία μόνον σελίδα γιά όποιον ενδιαφέρεται να μάθει μερικά βασικά  Ε Δ Ω.

Σήμερα η Μονή (τα ερείπιά της δλδ) είναι σε τραγική κατάσταση. Είχε μετατραπεί σε τζαμί γνωστό με την επωνυμία Imrahor Ilyas Bey Camii to 1486. Υπέστη σοβαρές ζημιές από πυρκαϊά το 1782. Επισκευάσθηκε το 1820. Το 1894 υπέστη πάλι σοβαρές ζημιές από σεισμό. Το 1908 κατέρρευσε η στέγη. Τώρα είναι ερμητικά κλειστή, είναι αδύνατη η προσέγγιση, ακόμη και η φωτογράφιση.

Δίπλα από την Μονή σχεδόν εφαπτόμενος είναι ο τοίχος που περιβάλλει τον μεγάλο Ιερό Ναό του Αγίου Κων/νου & Ελένης Ψωμαθειών/Γεδηκουλέ. Σίγουρα όλος ο μεγάλος περίβολος του ναού και ο ναός ήταν χώροι της Μονής. Πολλοί υποστηρίζουν ότι κάτωθι του ναού που ανοικοδομήθηκε εκ βάθρων από τις καταστροφές που κατά καιρούς υπέστη το 1804 ήταν το νεκροταφείο της Μονής. Εξ άλλου στον περίβολο πριν την ανακατασκευή του, όλες οι πλάκες ήταν μαρμάρινες από τάφους.

Γιά τον λόγο αυτό σήμερα μνήμη του Προδρόμου, οι ακολουθίες της εορτής γιά την περιφέρεια Ψωμαθειών/Κοντοσκαλίου/Βλάγκας, με απόφαση του Αρχ.επόπτου της Σεβ/του Μητρ/του Σηλυβρίας κ.κ Μαξίμου, έγιναν στον δίπλα της Μονής ναό των Αγίων Κων/νου & Ελένης. Λειτούργησε ο ιερεύς π. Στυλιανός Ζωγραφίδης, ένας Ρωμιός γεννημένος στο Φανάρι. Στο τέλος είχαμε και κόλλυβα και εψάλη Τρισάγιον γιά όλους τους αοιδίμους Μοναχούς.

Πέραν των φωτογραφιών παραθέτω από παλαιότερη ηχογράφηση (γιατί σήμερα δεν έκανα) του Δοξαστικού των αίνων πού είχαμε ψάλλει μέλη του ΟΦΕΛΠ στον περικαλλή Βυζαντινό Ναό του Ελκομένου Χριστού στην Μονεμβάσια προ πενταετίας. Είναι σε μέλος του Πέτρου. Και σίγουρα ο μέγας αυτός μελοποιός θα την είχε δεί την Μονή σε καλή κτιριακή κατάσταση ως Τζαμί αφού -όπως έμαθα από έγκυρη πηγή- μέχρι την καταστροφή της το 1782 λειτουργούσε και ως τεκές Δερβίσηδων. Και του χρόνου.