Προ ολίγων ημερών και συγκεκριμένα την13η Αυγ.2018, εδώ στην Κων/λη, στον Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό, έγινε η εξόδιος ακολουθία του αποβιώσαντος την 10-08-2018 Μητρ/λίτου Θεοδωρουπόλεως κυρού Γερμανού. Δια τα της εξοδίου ακολουθίας, αλλά και γιά την όλην βιοτήν και πολιτείαν του αειμνήστου Αρχιερέως, εγράφησαν και ειπώθηκαν πολλά από αρμοδιότερους εμού και γνωρίζοντες περισσότερα. Οποιος θέλει δε να πάρει μία γεύση των γραφέντων και ειπωθέντων μπορεί τον μεν επίσημο επικήδειο εκφωνηθέντα στον ΠΠΝ να τον βρεί Ε Δ Ω , καθώς επίσης και μία άλλη πιό γλαφυρή βιογραφία του και με πολλές φωτογραφίες και λεπτομέρειες Ε Δ Ω.
Εγώ θέλω να γράψω λίγα συναισθηματικά βιώματα όπως τα έζησα και που με επηρέασαν βαθύτατα.
Τον γέροντα (έτσι όπως τον αποκαλούσαν όλοι) Γερμανό δεν τον ήξερα πριν έλθω στην Κων/λη, ούτε τον είχα ακούσει. Ηλθα στις αρχές Αυγούστου πέρυσι και σχεδόν μετά 3-4 μέρες κλήθηκα να ψάλλω αριστερά στην Παράκληση με χοροστατούντα τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη, στο Γηροκομείο Μπαλουκλί. Εγραψα τότε κάποια πράγματα γιά την εμπειρία μου αυτή Ε Δ Ω. Τότε τον πρωτοείδα, όπου παρακαλούθησε σε αναπηρικό καροτσάκι μαζί με τον τ.Αρχοντα Πρωτοψάλτη της Μ.Ε κ.Λ.Αστέρη και άλλους τρόφιμους την Παράκληση. Μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση πόσο σεβασμό και αγάπη του έδειξε ο Πατριάρχης όταν τον χαιρέτησε στο τέλος.Τον χαιρέτησα και εγώ και εντυπωσιάσθηκα από την πραότητα και γλυκύτητά του. Εκτοτε επισκεπτόμενος πολλάκις το γηροκομείο τον επισκεπτόμουν γιά λίγο στο δωμάτιό του. Οταν ήταν σε καλή κατάσταση ήταν ευλογία να σου ψιθυρίζει κάποιες ευχές και νουθεσίες. Εμαθα από πολλούς πολλά γι αυτόν και κάθε επίσκεψή μου στο δωμάτιό του, έστω και γιά έναν με νεύμα χαιρετισμό, ήταν ευφρόσυνη στιγμή. Στεναχωρέθηκα όταν έμαθα τον θάνατό του. Αλλά νομίζω είχε έλθει και το πλήρωμα του χρονου, αλλά και μάλλον η λύτρωση από τα βάσανα των ασθενειών του.
Την 13/8/2018, ημέρα αποδόσεως της εορτής της Μεταμορφώσεως και προ της εξοδίου ακολουθίας, τελέσθηκε η απόδοση της εορτής και ως εξόδιος Λειτουργία γιά τον γέροντα. Ασφαλώς και βρέθηκα στον Πάνσεπτο σχεδόν από την έναρξη της ακολουθίας.
Χοροστάτησε στον Ορθρο και εν συνεχεία λειτούργησε ο Σεβ/τος και μουσικώτατος Μητροπολίτης Καλλιουπόλεως και Μαδύτου κ.κ Στέφανος. Συλλειτούργησε μαζί του (μεταξύ άλλων) ο Μ. Συγκελος του ΠΠΝ Αρχιμανδρίτης κ.Αμβρόσιος, και διακόνησε (μεταξύ άλλων) ο Β/ρεύων π.Νήφων και οι τρείς πνευματικά τέκνα του Γέροντος. Ενδεικτική και η φωτογραφία που εικονίζονται όλοι παλαιότερα στο σπίτι του. Εψαλλε ο Αρχων Πρωτοψάλτης της Μ.Ε κ.Π.Νεοχωρίτης με τους βοηθούς του και αριστερά ο Αρχων Β Δομέστικος της ΜΕ κ.Γ.Μπακόπουλος.
Αυτό που θέλω να μεταφέρω -(όσο γίνεται να μεταφερθεί)- είναι το οτι όλοι οι ελάχιστοι που είμασταν στον ΠΠΝ πρωί-πρωί ζήσαμε μία απροσδιόριστη αύρα ηρεμίας, γαλήνης και γλυκειάς μελαγχολίας που ήταν διάχυτη στον ΠΠΝ καθ όλη την διάρκεια της Λειτουργίας. Ολα τελέσθηκαν απλά σύντομα και κατά την Πατριαρχική τάξη. Ο λειτουργός Αρχιερεύς (χωρίς μίτρα αλλά επανωκαλύμαυχο- όπως αρμόζει και είθισται), απλός και εμφανώς συγκινημένος. Δεν εψάλη ούτε κατά την είσοδό του, ούτε ενδιάμεσα, ούτε και κατά την απόλυση το "Εις πολλά έτη". Μόνον αφού χοροστάτησε λόγω αποδόσεως της Δεσποτικής εορτής, εψάλη διά να λάβει καιρόν το αρχαίον μέλος "Τον Δεσπότην και Αρχιερέα". Ψαλτικά οι αίνοι με σύντομο ρυθμό. Δόξα των αίνων το κλασικό του Πέτρου. Χερουβικό λιτό σύντομο σε "αγια". Λειτουργικά τα αρχαία της παραδόσεως σε κλιτόν, όπως αιώνες ψάλλονταν στον ΠΠΝ. Και αντί Αξιον η Θ ωδή "Ο τόκος σου άφθορος" πάλιν του Πέτρου. Ηλθε και σχόλασε η ακολουθία. Και τέλεσε Τρισάγιον ο Αρχιερεύς πρό της σορού με κατάνυξη. Δεν αντιληφθήκαμε πότε πέρασε η ώρα. Στο αντίδωρο και ως ύστατο χαιρετισμό σε αυτόν τον Δεσπότη που εν ζωή συμπεριφέρθηκε σε όλους ως Διάκονος, ένα απλό άγγιγμα στο φέρετρό του.
Είθε να έχουμε την ευχή του και στα αυτιά μας την με ψίθυρο νουθεσία του "να είστε ταπεινοί".
Παραθέτω ως ηχητικό και οπτικό ενθύμιο το αρχαίον μέλος "Τον Δεσπότην και Αρχιερέα", όπως εψάλη από τον Αρχοντα Πρωτοψάλτη λιτά κατανυκτικά και χωρίς περιττές αναλύσεις και φωνητικές επιδείξεις. Το Δόξα των αίνων και η Θ ωδή έχουν αναρτηθεί Ε Δ Ω ).
Εγώ θέλω να γράψω λίγα συναισθηματικά βιώματα όπως τα έζησα και που με επηρέασαν βαθύτατα.
Τον γέροντα (έτσι όπως τον αποκαλούσαν όλοι) Γερμανό δεν τον ήξερα πριν έλθω στην Κων/λη, ούτε τον είχα ακούσει. Ηλθα στις αρχές Αυγούστου πέρυσι και σχεδόν μετά 3-4 μέρες κλήθηκα να ψάλλω αριστερά στην Παράκληση με χοροστατούντα τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη, στο Γηροκομείο Μπαλουκλί. Εγραψα τότε κάποια πράγματα γιά την εμπειρία μου αυτή Ε Δ Ω. Τότε τον πρωτοείδα, όπου παρακαλούθησε σε αναπηρικό καροτσάκι μαζί με τον τ.Αρχοντα Πρωτοψάλτη της Μ.Ε κ.Λ.Αστέρη και άλλους τρόφιμους την Παράκληση. Μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση πόσο σεβασμό και αγάπη του έδειξε ο Πατριάρχης όταν τον χαιρέτησε στο τέλος.Τον χαιρέτησα και εγώ και εντυπωσιάσθηκα από την πραότητα και γλυκύτητά του. Εκτοτε επισκεπτόμενος πολλάκις το γηροκομείο τον επισκεπτόμουν γιά λίγο στο δωμάτιό του. Οταν ήταν σε καλή κατάσταση ήταν ευλογία να σου ψιθυρίζει κάποιες ευχές και νουθεσίες. Εμαθα από πολλούς πολλά γι αυτόν και κάθε επίσκεψή μου στο δωμάτιό του, έστω και γιά έναν με νεύμα χαιρετισμό, ήταν ευφρόσυνη στιγμή. Στεναχωρέθηκα όταν έμαθα τον θάνατό του. Αλλά νομίζω είχε έλθει και το πλήρωμα του χρονου, αλλά και μάλλον η λύτρωση από τα βάσανα των ασθενειών του.
Χοροστάτησε στον Ορθρο και εν συνεχεία λειτούργησε ο Σεβ/τος και μουσικώτατος Μητροπολίτης Καλλιουπόλεως και Μαδύτου κ.κ Στέφανος. Συλλειτούργησε μαζί του (μεταξύ άλλων) ο Μ. Συγκελος του ΠΠΝ Αρχιμανδρίτης κ.Αμβρόσιος, και διακόνησε (μεταξύ άλλων) ο Β/ρεύων π.Νήφων και οι τρείς πνευματικά τέκνα του Γέροντος. Ενδεικτική και η φωτογραφία που εικονίζονται όλοι παλαιότερα στο σπίτι του. Εψαλλε ο Αρχων Πρωτοψάλτης της Μ.Ε κ.Π.Νεοχωρίτης με τους βοηθούς του και αριστερά ο Αρχων Β Δομέστικος της ΜΕ κ.Γ.Μπακόπουλος.
Αυτό που θέλω να μεταφέρω -(όσο γίνεται να μεταφερθεί)- είναι το οτι όλοι οι ελάχιστοι που είμασταν στον ΠΠΝ πρωί-πρωί ζήσαμε μία απροσδιόριστη αύρα ηρεμίας, γαλήνης και γλυκειάς μελαγχολίας που ήταν διάχυτη στον ΠΠΝ καθ όλη την διάρκεια της Λειτουργίας. Ολα τελέσθηκαν απλά σύντομα και κατά την Πατριαρχική τάξη. Ο λειτουργός Αρχιερεύς (χωρίς μίτρα αλλά επανωκαλύμαυχο- όπως αρμόζει και είθισται), απλός και εμφανώς συγκινημένος. Δεν εψάλη ούτε κατά την είσοδό του, ούτε ενδιάμεσα, ούτε και κατά την απόλυση το "Εις πολλά έτη". Μόνον αφού χοροστάτησε λόγω αποδόσεως της Δεσποτικής εορτής, εψάλη διά να λάβει καιρόν το αρχαίον μέλος "Τον Δεσπότην και Αρχιερέα". Ψαλτικά οι αίνοι με σύντομο ρυθμό. Δόξα των αίνων το κλασικό του Πέτρου. Χερουβικό λιτό σύντομο σε "αγια". Λειτουργικά τα αρχαία της παραδόσεως σε κλιτόν, όπως αιώνες ψάλλονταν στον ΠΠΝ. Και αντί Αξιον η Θ ωδή "Ο τόκος σου άφθορος" πάλιν του Πέτρου. Ηλθε και σχόλασε η ακολουθία. Και τέλεσε Τρισάγιον ο Αρχιερεύς πρό της σορού με κατάνυξη. Δεν αντιληφθήκαμε πότε πέρασε η ώρα. Στο αντίδωρο και ως ύστατο χαιρετισμό σε αυτόν τον Δεσπότη που εν ζωή συμπεριφέρθηκε σε όλους ως Διάκονος, ένα απλό άγγιγμα στο φέρετρό του.
Είθε να έχουμε την ευχή του και στα αυτιά μας την με ψίθυρο νουθεσία του "να είστε ταπεινοί".
Παραθέτω ως ηχητικό και οπτικό ενθύμιο το αρχαίον μέλος "Τον Δεσπότην και Αρχιερέα", όπως εψάλη από τον Αρχοντα Πρωτοψάλτη λιτά κατανυκτικά και χωρίς περιττές αναλύσεις και φωνητικές επιδείξεις. Το Δόξα των αίνων και η Θ ωδή έχουν αναρτηθεί Ε Δ Ω ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου